Informatieperspectief - de toekomst - Web 3.0
Delicious Bookmark this on Delicious

                                            

Het huidige web is te beschouwen als een verzameling documenten die via links met elkaar verbonden zijn. De werking van het web staat of valt door goede afspraken over de vorm (syntax) van webpagina’s en links. De inhoud (semantiek) van die documenten is voor webapplicaties onduidelijk. Het Web 3.0 zou een stap verder kunnen maken van het Web 2.0 door ook de inhoud van die documenten te begrijpen. Inhoud in termen van “entiteiten” zoals personen, locaties, telefoonnummers en “relaties” tussen die entiteiten, zoals persoon X “heeft” telefoonnummer Y en “woont op” adres Z.

Web 3.0 geeft betekenis aan documenten en links. Waarom is die betekenis belangrijk? Om met een klein voorbeeld voor iPhone bezitters te beginnen. De browser herkent daar een telefoonnummer in een webpagina. Een ‘click’ op dat telefoonnummer laat de iPhone bellen naar dat nummer. Met de ontwikkeling van mashups in het achterhoofd is de stap van ‘adres’ naar ligging op de kaart niet zo ver weg.

Naast het gebruik door deze webapplicaties, is het begrijpen van de inhoud van groot belang voor de kwaliteit van het zoeken op het web. Zoekmachines zijn momenteel vrij dom. Google doorzoekt miljarden pagina’s van het internet met de opgegeven zoekwoorden. De zoekmachine laat een lijst met pagina’s waarin die zoekwoorden voorkomen die qua vorm het meeste overeenkomen (“hert’” en ”bert”), met de betekenis houdt Google geen rekening (“hert” en “ree”).

Web 3.0 semantisch web

De kwaliteit van zoekmachines en andere webapplicaties kan dus sterk verbeterd worden door min-of-meer automatisch betekenis te geven aan entiteiten in webdocumenten. Maar dat is nog niet zo eenvoudig. De voortgang van Taaltechnologie en Artifical Intelligence is nog niet zover dat we de inhoud van documenten kunnen begrijpen. Deze top-down benadering (onder aanvoering van onder andere Alex Iskold) zal zeker niet binnen nu en tien jaar tot praktisch bruikbare resultaten leiden. De zoekmachine Powerset is een voorbeeld van toepassing die natuurlijke taal probeert te begrijpen.

En praktischer maar eveneens lastig te realiseren oplossing is de bottom-up benadering. Simpel gezegd pleit deze benadering ervoor om alle documenten op internet van extra informatie te voorzien zodat ze daardoor te beter te begrijpen zijn voor webapplicaties. Die extra meta-informatie (”annotaties”) beschrijft entiteiten in webpagina’s en hun relaties. Annotaties kunnen gebeuren in de vorm van RDF of Microformats. Het is de vraag of deze toch vrij onpraktische benadering in zijn algemeenheid tot succes zal leiden. Veel kansrijker lijkt een benadering waarin via XML-standaards specifieke gebieden afgedekt worden, waar een duidelijk samenwerkings- of uitwisselingsbelang ligt. Voorbeeld is de financiële wereld waarin de XBRL stan-daard snel terrein wint (zie video onderaan de pagina). Voor sociale applicaties wordt bijvoorbeeld gewerkt aan APML (Attention Profile Markup Language) waarmee profielen van gebruikers en persoonlijke voorkeuren kunnen worden vastgelegd. Webapplicaties kunnen dat bestand lezen en de gebruiker vervolgens van gefilterde informatie voorzien. Een nog grotere hoeveelheid profielinformatie zal echter buiten de controle van de gebruiker vallen. Op dit moment wordt door internetreuzen als Google, Amazon en Yahoo ook al het klik- en zoekgedrag van gebruikers vastgelegd. Deze semantische gebruikersprofielen zijn momenteel al vele malen krachtiger dan deze bedrijven zelf willen toegeven.
Video - XBRL in Plain English
 

XBRL uitgelegd in plain English. Door de mensen van CommonCraft.

Meer over Web 2.0 toepassingen