De term internet is vrijwel synoniem geworden met informatie en communicatie. Toch is het niet zo eenvoudig om aan te geven wat ‘internet’ nu precies is en al helemaal niet wat het Web 1.0 is.
Het internet is een openbaar netwerk waardoor alle computers ter wereld met elkaar kunnen communiceren. We zouden aan deze definitie vele technische mitsen en maren kunnen toevoegen, maar in het dagelijks spraakgebruik is internet vaak een synoniem voor het World Wide Web, of kortweg het Web. Het Web slechts één van de vele diensten die kunnen worden gebruikt via het Internet. Een andere bekende dienst is e-mail. Het Web en e-mail vormen het hart van het ‘oude’ internet.

In zijn meest eenvoudige vorm is het Web een verzameling documenten die via hyperlinks (‘links’) met elkaar verbonden zijn. Via een browser kan men de documenten (‘webpagina’s’) lezen en kan men surfen naar andere pagina’s door te klikken op de links. Hoe triviaal e-mailen en surfen nu ook moge klinken, deze functies van het internet hebben er de afgelopen twintig jaar voor gezorgd dat internet als wereldomvattend fenomeen het karakter van een massamedium heeft gekregen.

Verwijsindexen en zoekmachines
Deze ontwikkeling van het Web in deze vorm betekent een enorme stap voorwaarts ten opzichte van de papieren documenten zoals boeken en kranten. Met name het vermogen om -niet gebonden aan locatie- onderling te verwijzen was de grote vernieuwing. Daarnaast vormde sterk verbeterde doorzoekbaarheid de drijvende kracht achter de doorontwikkeling van het web. De verwijsindexen in de vorm van Startpagina’s en de zoekmachines zoals Google nemen een grote vlucht.

Kenmerkend voor deze periode is het statische, technologische en specialistische karakter van het Web. De content van het web, zoals de inhoud van de webpagina’s genoemd wordt, en ook de verwijsindexen door een beperkte groep gebruikers op het web geplaatst. De zoekmachines werken zonder menselijke tussenkomst: indexering van de webpagina’s verloopt volautomatisch door zogenaamde zoekrobots of spiders. De hulpmiddelen om websites te bouwen waren ingewikkeld en vroegen om een behoorlijke ICT-kennis.

"Alle kennis van de wereld ligt door het internet onder handbereik. Het antwoord op iedere vraag is door middel van zogenaamde zoekmachines te vinden. De meest prominente is Google. En het zoeken daarmee heeft zelfs al een nieuw werkwoord opgeleverd: Googelen. De vraag is echter: welk antwoord krijg ik als eerste op mijn scherm, en wat is waar. En wie bepaalt dat: Google. een betalende adverteerder, een heersende ideologie of de willekeur. Hebben we hebben we hier te maken met de nieuwe bibliotheek van Alexandrië of Big Brother." Uitstekende reportage over de zoekgigant Google door IJsbrand van Veelen.

• Web 2.0 - Sociaal web
• Web 3.0 - Semantisch Web
• Gevolgen nieuw webtijdperk voor informatie- en kenniswerkers